Agustín García Calvo
Ελεύθερη σε θέλω
Ελεύθερη σε θέλω
σαν ρυάκι που τρυπώνει
ανάμεσα στα βράχια
Αλλά όχι δικιά μου.
Μεγάλη σε θέλω
σαν βουνό γκαστρωμένο
την άνοιξη.
Αλλά όχι δικιά μου.
Καλή σε θέλω
σαν ψωμί που δεν ξέρει
το καλό του ζυμάρι.
Αλλά όχι δικιά μου.
Ψηλή σε θέλω
σαν λεύκα που στον ουρανό
απλώνεται.
Αλλά όχι δικιά μου.
Λευκή σε θέλω
σαν λουλούδι με τα άνθη του
πάνω στην γη.
Αλλά όχι δικιά μου.
Αλλά όχι δικιά μου.
ούτε του Θεού, ούτε κανενός
ούτε ακόμα και του ίδιου σου του εαυτού.
Libre te quiero
Libre te quiero,
como arroyo que
brinca
de peña en peña.
Pero no mía.
Grande te quiero,
como monte
preñado
de primavera.
Pero no mía.
Buena te quiero,
como pan que no
sabe
su masa buena.
Pero no mía.
Alta te quiero,
como chopo que en
el cielo
se despereza.
Pero no mía.
Blanca te quiero,
como flor de
azahares
sobre la tierra.
Pero no mía.
Pero no mía
ni de Dios ni de
nadie
ni tuya siquiera.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.