... είναι ζήτημα οπτικής γωνίας... από εδώ
Antonio Fernández Molina-Το τέλος της εκδρομής
Οι εκδρομείς απολάμβαναν
το τοπίο. Έλαμπε ο ήλιος και η θερμοκρασία ήταν ευχάριστη. Κάποια φιλήσυχα ζώα
βοσκούσαν στο λιβάδι. Ανάμεσά τους, ένας άντρας με μια βαλίτσα ανοιχτή και
άδεια.
-Γιατί δεν κλείνετε την
βαλίτσα; -τον ρώτησε ένας περίεργος εκδρομέας.
Ο άντρας δεν του έδωσε
σημασία, όμως ο εκδρομέας επέμεινε ξανά στην ερώτηση.
Τελικά, κάνοντας μια
αποφασιστική κίνηση, εκείνος ο άντρας, την έκλεισε απότομα. Την ίδια στιγμή,
ξαφνικά, το φως εξαφανίστηκε, οι εκδρομείς έμειναν στα σκοτεινά και γρήγορα
άρχισαν να αντιλαμβάνονται, ότι τους τελείωνε ο αέρας.
EL FIN DE LA
EXCURSIÓN
Los
excursionistas gozaban del paisaje. Lucía el sol y la temperatura era templada.
Algunos apacibles animales pastaban en el prado. En medio de ellos había un
hombre junto a una maleta abierta y vacía.
—¿Por qué no
cierra la maleta? —le preguntó un excursionista entrometido.
El hombre no le
hizo caso, pero el excursionista volvió a insistir una vez y otra.
Al final,
haciendo un gesto decisivo, aquel hombre la cerró de golpe. Al mismo tiempo la
luz se fue de repente, los excursionistas se quedaron a oscuras y muy pronto
empezaron a notar cómo les faltaba el aire.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.