Εμπρός γλέντι

Federico García Lorca

Εμπρός γλέντι

Κούρνιαξα στο πράσινο πεύκο

να την διακρίνω, αν με παίρνει,

μόνο ξέκρινα την σκόνη

απ’ τ’ αμάξι που την φέρνει.

Εμπρός γλέντι, ραβαΐσι

κόπασε ο κουρνιαχτός

πιστολίδι θα αρχίσει.

Μην βγεις περιστέρα μου στον κάμπο

κοίτα με, για κυνήγι βγήκα,

αν σκοπεύσω και σε σκοτώσω

όλη δική μου θα ‘ναι η πίκρα

όλη δική μου η συμφορά.

Εμπρός γλέντι, ραβαΐσι

κόπασε ο κουρνιαχτός

πιστολίδι θα αρχίσει.

Στο στενό δίπλα στα Τείχη

την σκοτώσανε κι εχάθη

με τα χέρια θα της κόψω

το λοφίο με τα άνθη.

Εμπρός γλέντι, ραβαΐσι

κόπασε ο κουρνιαχτός

πιστολίδι θα αρχίσει.

ANDA JALEO

Yo me alivié a un pino verde

por ver si la divisaba,

y sólo divisé el polvo

del coche que la llevaba.

Anda jaleo, jaleo:

ya se acabó el alboroto

y vamos al tiroteo.

No salgas, paloma, al campo,

mira que soy cazador,

y si te tiro y te mato

para mí será el dolor,

para mí será el quebranto,

Anda, jaleo, jaleo:

ya se acabó el alboroto

y vamos al tiroteo.

En la calle de los Muros

han matado una paloma.

Yo cortaré con mis manos

las flores de su corona.

Anda jaleo, jaleo:

ya se acabó el alboroto

y vamos al tiroteo.