Σάββατο 18 Απριλίου 2020

Julio Cortázar- Πολύ Μικρομηκάδικη


κι από την οθόνη στο ...χαρτί από εδώ

Julio Cortázar- Πολύ Μικρομηκάδικη
Αυτοκινητιστής σε διακοπές διασχίζει τα βουνά στο κέντρο της Γαλλίας, βαριέται μακριά από τη πόλη και την νυχτερινή ζωή. Νεαρή του κάνει οτο-στοπ, ρωτάει δειλά αν πηγαίνει προς Beaune ή Tournus. Λίγα λόγια στην εθνική οδό, όμορφο μελαχρινό προφίλ, σπάνια γυρνάει ανφάς, λακωνικά στις ερωτήσεις προς το παρόν, κοιτάζει τους γυμνούς μηρούς επάνω στο κόκκινο κάθισμα. Στο τέλος της στροφής το αυτοκίνητο βγαίνει από την εθνική οδό και χάνεται στις πυκνό δάσος. Λοξοκοιτάζει πως σταυρώνει τα χέρια επάνω στην μίνι φούστα, ενώ ο φόβος μεγαλώνει σιγά-σιγά. Κάτω από τα δένδρα μια βαθιά φυλλωσιά όπου θα μπορέσει, πηδάει από το αυτοκίνητο, στην άλλη πόρτα και με βία από τους ώμους. Η νεαρή τον κοιτάζει σαν να λέει όχι, αφήνεται να κατέβει από το αμάξι, γνωρίζοντας ότι στην μοναξιά του δάσους. Όταν το χέρι την αρπάζει από την μέση για να την τραβήξει ανάμεσα στα δέντρα, το πιστόλι από την τσάντα και στον κρόταφο. Μετά το πορτοφόλι, το εξετάζει για τα καλά γεμάτο, αμέσως ληστεύει το αυτοκίνητο και το εγκαταλείπει λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, χωρίς να αφήσει το παραμικρό δακτυλικό αποτύπωμα, γιατί σε αυτό το επάγγελμα δεν πρέπει να είναι κανείς απρόσεκτος.

Cortísimo metraje. Julio Cortázar.
Automovilista en vacaciones recorre las montañas del centro de Francia, se aburre lejos de la ciudad y de la vida nocturna. Muchacha le hace el gesto usual del auto-stop, tímidamente pregunta si dirección Beaune o Tournus. En la carretera unas palabras, hermoso perfil moreno que pocas veces pleno rostro, lacónicamente a las preguntas del que ahora, mirando los muslos desnudos contra el asiento rojo. Al término de un viraje el auto sale de la carretera y se pierde en lo más espeso. De reojo sintiendo cómo cruza las manos sobre la minifalda mientras el terror crece poco a poco. Bajo los árboles una profunda gruta vegetal donde se podrá, salta del auto, la otra portezuela y brutalmente por los hombros. La muchacha lo mira como si no, se deja bajar del auto sabiendo que en la soledad del bosque. Cuando la mano por la cintura para arrastrarla entre los árboles, pistola del bolso y a la sien. Después billetera, verifica bien llena, de paso roba el auto que abandonará algunos kilómetros más lejos sin dejar la menor impresión digital porque en ese oficio no hay que descuidarse.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.