Jesús Esnaloa-Μπαμπάς

...ιστορία χωρίς τέλος... από εδώ

Jesús Esnaloa-Μπαμπάς

Από μικρός έπαιζε ποδόσφαιρο, γιατί ο μπαμπάς έλεγε ότι το μπάσκετ είναι κοριτσίστικο παιχνίδι. Σπούδασε μηχανικός, για να ευχαριστήσει τον μπαμπά, για τα ξενύχτια που είχε ρίξει για να τον μεγαλώσει. Παντρεύτηκε στην εκκλησία, σεβόμενος τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του μπαμπά και έδωσε στον πρώτο του γιο το όνομα Μπράουλιο, όπως του μπαμπά. Όταν για κακή του τύχη αρρώστησε και είδε ότι του έμενε λίγος χρόνος, κάλεσε τον μπαμπά και του είπε, πρόσεχε την οικογένειά μου.

Ο μπαμπάς, τους φρόντισε. Ο μικρός Μπράουλιο έγινε ένας καλός ποδοσφαιριστής, τέλειωσε το Πολυτεχνείο με άριστα, παντρεύτηκε στην ίδια εκκλησία και έδωσε στον πρωτότοκό του, όπως ήταν η παράδοση, το όνομα Μπράουλιο. Αρρώστησε κι αυτός επίσης.

Papá. Jesús Esnaloa.

Jugó al fútbol de pequeño porque papá decía que el baloncesto era un deporte de niñas. Estudió ingeniería como agradecimiento a los desvelos que papá hizo siempre por su porvenir. Se casó por la iglesia para respetar las creencias religiosas de papá y accedió a que su primer hijo se llamara Braulio, como papá. Cuando la mala fortuna lo hizo enfermar y vio que le quedaba poco tiempo llamó a papá y le dijo, cuida de mi familia.

Papá los cuidó. El pequeño Braulio fue un buen jugador de fútbol, sacó la carrera de ingeniero con buenas notas, se casó en la mismísima catedral y llamó Braulio a su primogénito, como era tradición. También enfermó.