Mireia Manzano-Ο κάβουρας

απνευστί κι απ' την ανάποδη... από εδώ

Mireia Manzano-Ο κάβουρας

Ξάπλωσα νωρίς, ξεφύλλισα αδιάφορα το μυθιστόρημα, βούρτσισα τα δόντια μου και έφαγα λουκάνικα με λίγα λαζάνια που περίσσεψαν από χθες και διάβασα λιγάκι εφημερίδα με τα πόδια επάνω στην πολυθρόνα και βαρέθηκα με τα εκτρωματικά λάθη των διαγωνιζόμενων στο Βρες την φράση και έλυσα την γραβάτα με έναν αναστεναγμό ανακούφισης, τι σκατομέρα και έφτασα στο σπίτι κακοδιάθετος, γιατί δεν βρήκα καπνό στο περίπτερο και τα πήρα στο κρανίο με το μποτιλιάρισμα και έπρεπε να μείνω μέχρι τις έξη, γιατί η γραμματέας μου θεώρησε καλό να με ειδοποιήσει για την συνάντηση μόλις πριν από δέκα λεπτά και λογόφερα για την τελευταία μεταγραφή της Μπαρτσελόνα με τον καινούργιο στο γραφείο, ο οποίος έχει φάτσα γαμημένου οπαδού της Ρεάλ και αφαιρέθηκα κοιτάζοντας από το παράθυρο, την ώρα που το αφεντικό μου περνούσε από το γραφείο για να ελέγξει αν δουλεύουμε και έφαγα ένα σάντουιτς για χορτοφάγους, γιατί- οριστικά- από τότε που τα είπα με τον γιατρό, βρίσκομαι σε δίαιτα και ήμουν ανυπόμονος περιμένοντας την ώρα του μεσημεριανού φαγητού, βράζοντας στην ζέστη από την στιγμή που μας έκοψαν τον κλιματισμό σε όλους όσους είμαστε στον πρώτο όροφο και έστειλα μερικές δυσάρεστες επιστολές σε κάποιους δύστροπους πελάτες και ζήτησα από την γραμματέα μου ένα καφέ ζεστό με δυο κύβους ζάχαρη, σε παρακαλώ Τσάρο και τηλεφώνησα στην πρώην μου, για να μάθω αν θα μπορούσε να αναλάβει εκείνη να πάρει το παιδί από το σχολείο, εντάξει πάντα το ίδιο κάνεις, θα το πω στην μητέρα μου και θα δούμε τι θα κάνουμε, και έφτασα στο γραφείο θυμωμένος επειδή μια καταραμένη μοτοσυκλέτα πέρασε με πορτοκαλί σε μια διασταύρωση και ντύθηκα στα γρήγορα και έφαγα για πρωινό ένα ξερό κρουασάν με λίγο κρύο καφέ που περίσσεψε από χθες και ξύπνησα με το μαξιλάρι κολλημένο στο μάγουλο, γιατί στα σίγουρα απόψε έκλαψα πριν κοιμηθώ και κατάλαβα ότι χρειαζόμουνα να ξεκινήσω από την αρχή, γιατί εδώ και μέρες η ζωή μου μοιάζει να κυλάει ανάποδα.

Mireia Manzano-El cangrejo

Y me acosté pronto, y hojeé sin interés la novela, y me cepillé los dientes, y cené salchichas con un poco de la lasaña que sobró de ayer, y leí el periódico poniendo los pies encima del sillón, y me aburrí con los errores garrafales de los concursantes de Pasapalabra, y me desabroché la corbata con un suspiro de alivio, qué día de perros, y llegué a casa de mal humor porque no quedaba tabaco en el quiosco, y perdí los estribos en un atasco brutal, y tuve que quedarme hasta las seis porque a mi secretaria no se le había ocurrido nada mejor que no avisarme de la reunión hasta diez minutos antes, y estuve debatiendo sobre el nuevo fichaje del Barça con el nuevo de la oficina, que tiene pinta de ser un madridista rematado, y me distraje mirando por la ventana ahora que mi jefe ya apenas pasa por el despacho a revisar el trabajo que hacemos, y salí a comer un sándwich vegetal porque, definitivamente, desde que hablé con el doctor, estoy a dieta, y estuve ansioso esperando a que llegara la hora del almuerzo, abrasándome de calor ahora que nos han quitado el aire acondicionado a los que estamos en la primera planta, y mandé unos correos un tanto desagradables a un par de clientes morosos, y le pedí a mi secretaria un café, bien caliente y con dos de azúcar por favor, Charo, y telefoneé a mi exmujer para saber si podría encargarse ella esta tarde de ir a buscar a la niña al colegio, ya está bien, siempre me haces lo mismo y hoy te tocaba a ti, yo esta noche pensaba ir al cine con Sergi y no puedo hacerme cargo, se lo diré a mi madre y vamos a ver qué hacemos, y llegué a la oficina enfadado por culpa de una maldita moto que se saltó el ámbar en un cruce, y me vestí a toda prisa, y desayuné un cruasán reseco y un poco de café frío del día anterior, y me desperté con la almohada pegada a la mejilla porque seguramente anoche lloré un poco antes de acostarme, y me di cuenta de que necesitaba volver a empezar porque, desde hacía días, mi vida parecía estar funcionando al revés.