Έρωτας κομοδίνου

...περασμένα μεγαλεία... από εδώ

Έρωτας κομοδίνου

Καθώς οι γέροι κοιμούνται, οι τεχνητές τους οδοντοστοιχίες μοιράζονται το ίδιο νεροπότηρο. Ενώ χαμογελούσαν τακτικά και συντροφεύονταν που και που, ανταλλάσσοντας γλυκόλογα, ποτέ δεν είχαν βρεθεί τόσο κοντά.

Τώρα, στα σιωπηλά, φιλιούνται για πρώτη φορά, με ένα φιλί, χωρίς γλώσσα, αθώο.

 Amor de mesilla   

                                                 

Mientras los viejos duermen, sus dentaduras postizas coinciden en el mismo vaso de agua. Si bien se habían sonreído con cierta frecuencia y hasta habían acompañado a alguna frase cariñosa, nunca habían estado tan cerca.

Ahora, en silencio, se besan por primera vez, con un beso sin lengua, casto.