... εκεί που... τερματίζει η τελειότητα... από εδώ
Francesc Barberá
Η μακέτα
Πάνε είκοσι χρόνια που ο
μπαμπάς κατασκευάζει μια μακέτα. Η εμμονή του έφτασε σε τέτοιο σημείο, που
αναπαριστά πιστά κάθε λεπτομέρεια της πόλης. Αν ο γείτονας βάψει την πρόσοψη
του σπιτιού του σε διαφορετικό χρώμα, ο μπαμπάς τρέχει στο κατάστημα να
αγοράσει μπογιά στον ίδιο τόνο. Η μαμά υποφέρει. Χθες έφυγε από το σπίτι. Αφού την ψάξαμε όλη την ημέρα, τελικά την βρήκαμε
στον σταθμό. Μέσα από τον μεγεθυντικό φακό μπορέσαμε να δούμε πως μας αποχαιρετούσε, καθώς ανέβαζε τις βαλίτσες της στο τραίνο.
LA MAQUETA
Papá lleva
veinte años construyendo una maqueta. Su obsesión ha llegado a tal límite que
reproduce fielmente cada detalle de la ciudad. Si el vecino decide pintar la
fachada de su casa de otro color, papá corre a la tienda a comprar el mismo
tono de pintura. Mamá está harta. Ayer se fue de casa. Después de buscarla
durante todo el día, al final la encontramos en la estación. A través de la
lupa pudimos ver cómo se despedía de nosotros mientras subía las maletas al
tren.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.