Araceli Esteves-Παράξενη πορεία

 

. . . ουδέτερη περιγραφή, περίεργο συναπάντημα . . . από εδώ

Araceli Esteves-Παράξενη πορεία

Το πήρε ήρεμα. Είναι πεισματάρικο και τίποτα δεν το σταματά. Κουβαλάει ένα ογκώδες κομμάτι τροφής και γυρνά στο σπίτι του με βηματάκια μικρά και γρήγορα. Αλλά τώρα, ο δρόμος του φαίνεται πιο μακρύς από τον πηγαιμό. Δεν θυμάται να ανέβηκε τον μαλακό λόφο που καταλήγει σε μια εκπληκτική, μυτερή κορφή, ούτε την μικρή ανοιχτή τρύπα στην εκτεταμένη ζεστή πεδιάδα. Του προκαλούν κατάπληξη το φωτεινό δάσος και οι υγρές πλαγιές, στις οποίες ποτέ δεν φτάνουν οι ακτίνες του ήλιου. Στριμώχνεται με προσοχή και υπομονή στον βαθύ γκρεμό που ανοίγει ανάμεσα σε δυο βουνά. Τι παράξενη πορεία! σκέφτεται. Δεν ξέρει ότι γυρνώντας στην φωλιά του, στην μέση του δρόμου, διέσχισε το ακίνητο σώμα μιας γυμνής γυναίκας.

Extraña travesía. Araceli Esteves.

Se lo toma con calma. Es terca y nada la detiene. Carga un voluminoso fardo de comida y regresa a su hogar con pasitos cortos y rápidos. Pero ahora el camino le parece mucho más largo que a la ida. No recuerda haber subido la suave colina que culmina en un sorprendente pico escarpado, ni el pequeño foso abierto en la extensa llanura cálida. Le asombran el bosque claro y las laderas húmedas a las que nunca se acercan los rayos del sol. Orilla con tiento y paciencia el profundo precipicio que se abre entre dos montañas. ¡Qué extraña travesía! piensa. No sabe que regresando a su hormiguero, justo a medio camino, se le ha atravesado el cuerpo inmóvil de una mujer desnuda.