ο ζωγραφικός πίνακας είναι από εδώ
... ανίκητος στην μάχη... από εδώ
Ναυαγός
Με είχαν προειδοποιήσει,
είχα δει τον κόκκινο σελιδοδείκτη να σημαίνει τον κίνδυνο, όμως βυθίστηκα
μέσα στις σελίδες εκείνου του βιβλίου, σαν να θέλω να αυτοκτονήσω. Κάθε σελίδα
που γύριζα, ένιωθα τον ίλιγγο να με παρασύρει όλο και πιο βαθιά, μέχρι που δεν
πάτωναν πια τα πόδια μου.
Εκείνη τη στιγμή
χαμογέλασα, δεν μπορούσα να το αποφύγω, είχα καταφέρει τον σκοπό μου: να σε
ξεχάσω· αλλά όταν σε σκέφτηκα, η θάλασσα με ένα μονάχα
κύμα της, με πέταξε ξανά στην στεριά, να
κλαίω για σένα, στην ακτή, να αγκαλιάζω το μαξιλάρι, όπως με αγκάλιαζες εσύ.
Náufraga
Estaba avisada,
había visto el marcapáginas rojo anunciando peligro, pero me zambullí entre las
páginas de aquel libro como una suicida. Con cada hoja que pasaba sentía la
resaca, arrastrándome cada vez más adentro, y dejé de hacer pie.
En ese momento
sonreí, no pude evitarlo, había conseguido mi propósito: olvidarte; pero, en
cuanto te pensé, el mar con una sola ola me dejó varada de nuevo, llorándote,
en la orilla, abrazada a la almohada como me abrazabas tú.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.