Luisa Hurtado González-Ανθρωποθήκη

...επιστημονική φαντασία; ... μπορεί και όχι... από εδώ

Luisa Hurtado González-Ανθρωποθήκη

Το βιβλίο μπήκε στο κατάστημα. Υπήρχαν ράφια παντού, γεμάτα με άντρες και γυναίκες να περιμένουν και ολοφάνερα διαθέσιμοι, για να γεμίσουν με εικόνες τις άδειες του σελίδες.

Διάλεξε, για να γράψει επάνω του, μια γυναίκα, μια γυναίκα που- ήταν ολοφάνερο- δεν μπορούσε να κουνήσει τα δάχτυλα και που το κοίταζε με αναίδεια. Οι υπόλοιποι, αδιάφοροι για όλα, έμοιαζαν να μην δίνουν σημασία σε τίποτα· είχαν το βλέμμα σταθερό και υπνωτισμένο, σαν να έβλεπαν τηλεόραση και τους άρεσε να τους τα δίνουν όλα έτοιμα, μασημένα, σαν να είχαν χάσει την ικανότητα να σκέφτονται και να ονειρεύονται.

Luisa Hurtado González-Humanoteca

El libro entró en el local. Había estanterías por todas partes, llenas de hombres y mujeres expectantes y aparentemente dispuestos a llenar de imágenes sus páginas en blanco.

            Eligió, para que le escribiese, una mujer que aparentemente no podía dejar de mover los dedos y que le miró con descaro. Los demás, ajenos a todo, parecieron no darse cuenta de nada; tenían la mirada fija e hipnotizada, como si estuvieran viendo la televisión y les gustase que les diesen todo hecho, como si hubieran perdido la capacidad de imaginar o de fantasearse.