Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Κύκλωσε

Sirkula (Poema en español y ladino)

αν θες να μάθεις κάτι δικό μας
ζωγράφισε έναν κύκλο
κάρφωσε το μολύβι στην όχθη από τ’ αριστερά

κύκλωσε  κύκλωσε
δώσε βόλτες χωρίς να σταματάς το κύκλωμα
μην ξεκολλάς ποτέ την μύτη
τώρα ρώτα αν ο χρόνος είναι τιμωρία ή ευλογία
Τι σκέφτεσαι εσύ;
θέλεις να μάθεις κάτι δικό μας;
κοίτα το άδειο μάτι
το λευκό που βρίσκεται
στο κέντρο αυτού που δημιουργήθηκε
ανοίγει ανοίγεται
όπως, αν μια πυξίδα σχεδίαζε το στρόγγυλο
βαθύ και μεγάλο
βαθύ και άδειο
μεγαλώνει το μάτι
μεγαλώνει σαν σίφουνας
γύρνα και ρώτα
τι θέλω να μάθω

η αγάπη
δεν είναι έπαθλο
μην σηκώνεις το μολύβι
και κύκλωσε

το πιο καλό της αγάπης
είναι να μην ξέρει κανείς την ώρα
να ξυπνά στην μέση της νύχτας
να ξεκολλάει το μολύβι
να διαβάζει αυτό που γράφτηκε
να ρίχνει απάνω του ένα ρούχο
να κατεβαίνει στον δρόμο
με το κεφάλι κενό.



si quieres saber algo nuestro
dibuja un círculo
clava el lápiz en la orilla de la izquierda

circula circula
dale vuelta sin dejar de dar circulación
no despegues nunca la punta
ahora pregunta si el tiempo es castigo o bendición
¿Tú qué piensas?
¿quieres saber algo nuestro?
mira el ojo vacío
blanco que se encuentra
al centro de lo creado
abre se abre
como si un compás trazara lo redondo
hondo y grande
hondo y vacío
crece el ojo
crece como un tornado
vuelve y pregunta
qué quiero saber

el amor
no es un biscuit
no levantes el lápiz
y circula

lo mejor del amor
es no saber la hora
despertar en medio de la noche
despegar el lápiz
leer lo escrito
echarse arriba un trapo
y bajar la calle

con la cabeza en blanco.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.