Ernesto Ortega- Ραντεβού στην άμμο

 

. . . ένας Σίσυφος χαμένος στον χρόνο . . . από εδώ

Ernesto Ortega- Ραντεβού στην άμμο

Όταν την είδα για πρώτη φορά, ήταν ξαπλωμένη στον ήλιο, επάνω στην άμμο. Φορούσε τα γυαλιά ηλίου της και ένα κόκκινο μπικίνι και ήταν αρκετά δυο δευτερόλεπτα, για να καταλάβω, χωρίς αμφιβολία, ότι ήθελα να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου στο πλάι της. Από τότε, έχω αφιερώσει όλο τον χρόνο μου στο να την βρω. Εκείνο το απόγευμα την συνάντησα. Ο ήλιος άρχιζε να δύει στον ορίζοντα και ένα απαλό αεράκι, μου χάιδευε το πρόσωπο. Ενώ έτρεχα κατά πάνω της, συνέβη ξανά. Η άμμος άρχισε να εξαφανίζεται κάτω από τα πόδια μας και κατακρημνιστήκαμε στο κενό. Για μια στιγμή κατάφερα να αρπάξω το χέρι της. Μετά, όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Ένα βουνό άμμου μας καταπλάκωσε και χωρίσαμε. Κάποιος γύρισε ανάποδα την κλεψύδρα. Τώρα πρέπει να την ξαναβρώ.

 

Cita en la arena. Ernesto Ortega.

Cuando la vi por primera vez estaba tendida al sol, sobre la arena. Llevaba sus gafas oscuras y un bikini rojo, y bastaron un par de segundos, para saber, sin ninguna duda, que quería pasar el resto de mi vida a su lado. Desde entonces, dedico todo mi tiempo a buscarla. Esta tarde, la he encontrado. El sol ya comenzaba a ponerse en el horizonte y una brisa suave me acariciaba el rostro. Mientras corría hacia ella ha vuelto a suceder. La arena ha empezado a desaparecer bajo nuestros pies y nos hemos precipitado al vacío.

Durante un instante he logrado agarrar su mano. Luego todo ha sido muy rápido. Una montaña de arena se nos ha venido encima y nos hemos soltado. Alguien ha debido de darle vuelta al reloj. Ahora tengo que encontrarla de nuevo.

David Lagmanovich-Σκάκι

 

.

. . διπλό παιχνίδι . . . από εδώ

David Lagmanovich-Σκάκι

Εκείνη μετακίνησε ένα πιόνι και αμέσως δάγκωσε το κάτω χείλος, σαν να μετάνιωνε που έκανε αυτήν την κίνηση. Εκείνος, το πρόσεξε, πρόσεξε επιπλέον πόσο ομορφούλα ήταν η συμπαίκτρια του και έκανε μια κίνηση που δεν εκμεταλλευόταν το λάθος της, αντίθετα, της έδινε την ευκαιρία να το διορθώσει. Εκείνη, δύσπιστη για την διευκόλυνση που της προσφέρονταν, κούνησε άλλο πιόνι, με τρόπο κάπως ασυλλόγιστο. Για μια ακόμη φορά, εκείνος έκανε ένα παίξιμο απερίσκεπτο και τότε εκείνη, με ένα σατανικό χαμόγελο, του έκλεισε την βασίλισσα και στην επόμενη κίνηση, του την έφαγε. Εκείνος εγκατέλειψε την παρτίδα, με έναν αναστεναγμό που ήθελε να πει πολλά πράγματα. Τώρα ήταν σίγουρος, ότι στο άλλο παιχνίδι, εκείνο που αληθινά τον ενδιέφερε, και πάλι δεν θα κέρδιζε.

Ajedrez. David Lagmanovich

 Ella movió una pieza y de inmediato se mordió el labio inferior, como lamentando el haber hecho esa jugada. Él lo notó y, además de apreciar lo bonita que estaba su compañera de juego, hizo una movida que no aprovechaba el error de ella y, por el contrario, le daba una oportunidad de repararlo. Ella desconfió de la facilidad que se le ofrecía y movió otra pieza en forma que parecía muy poco meditada. Una vez más, él hizo una jugada inconsecuente, y entonces ella, con una sonrisa malévola, encerró la dama de él y en la siguiente movida la tomó. Él abandonó la partida con un suspiro que quería decir muchas cosas. Ahora estaba seguro de que en el otro juego, aquel que verdaderamente le interesaba, tampoco habría de ganar.