ROBERTO JUARROZ (Κατακόρυφη ποίηση X, 44)

 

ROBERTO JUARROZ (POESÍA VERTICAL X, 44)

Γυρίζω προς την πλευρά σου,

στο κρεβάτι ή στην ζωή,

και βρίσκω ότι είσαι φτιαγμένη από το αδύνατο.

Γυρνάω τότε προς τα μένα

και συναντάω το ίδιο.

Είναι γι’ αυτό,

παρόλο που αγαπιόμαστε όσο είναι δυνατό,

καταλήγουμε να το φυλακίσουμε σε ένα κουτί,

για να μην ενοχλεί άλλο αυτό το αδύνατο,

χωρίς το οποίο δεν μπορούμε να συνεχίσουμε μαζί.

(POESÍA VERTICAL X, 44)

 Me doy vuelta hacia tu lado,

en el lecho o la vida,

y encuentro que estás hecha de imposible.

 

Me vuelvo entonces hacia mí

y hallo la misma cosa.

 

Es por eso

que aunque amemos lo posible,

terminaremos por encerrarlo en una caja,

para que no estorbe más a este imposible

sin el cual no podemos seguir juntos.