Washington Delgado-Το γλυκό καλοκαιράκι

Washington Delgado

Το γλυκό καλοκαιράκι

Παραδίδομαι στις απολαύσεις του καλοκαιριού: τα πρωινά, τα απογεύματα, το μεσημέρι ή το βράδυ, παρατηρώ τον ουρανό, κοιτάζω την θάλασσα. Το ξημέρωμα σηκώνεται μια λεπτή πάχνη. Δεν είναι η σπαραχτική και ενοχλητική ομίχλη του χειμώνα που-ανελέητα- μας σπρώχνει να βρούμε καταφύγιο κάπου, οπουδήποτε. Οι γλυκές πρωινές ομίχλες του θέρους, μας προσκαλούν να περπατήσουμε επάνω στην άμμο, που είναι μουσκεμένη ακόμα από τα φιλιά της νύχτας και την παλίρροια. Το μεσημέρι, πολύ ψηλά, τραγουδάει ο ήλιος, τόσο ψηλά που το τραγούδι του φτάνει ανεπαίσθητο, όμως ένας αλμυρός, τρικυμισμένος ιδρώτας πλημμυρίζει το κορμί μας. Αλμυρός, σαν τον αφρό των κυμάτων. Τα απογεύματα, ο ήλιος μεγαλώνει και φλογίζει, βάφει με παράξενα χρώματα τον ουρανό, εκτείνεται περισσότερο πριν βουτήξει στην υγρή απεραντοσύνη. Τις καλοκαιρινές νύχτες, ένα ελαφρύ αεράκι, γεμάτο αγάπη και λήθη , έρχεται από την αόρατη θάλασσα. Αυτές είναι οι απολαύσεις του καλοκαιριού: τις νιώθω και βυθίζομαι σ’ αυτές με ευχαρίστηση.

Δεν μιλώ όμως για μένα, γιατί εγώ γεννήθηκα χειμώνα και πάντα αισθάνομαι, σαν ένα μικρό κομμάτι αυτής της εποχής.

En el dulce verano

Me rindo a las suntuosidades del verano: en las mañanas y

en las tardes, al mediodía o en la noche, contemplo el cielo,

contemplo el mar. Al amanecer se levanta una lenta neblina. No es la niebla ácida y desgarradora del invierno  que

nos empuja sin compasión a guarecernos bajo un techo

cualquiera. Las dulces neblinas matinales del estío nos invitan a caminar sobre la arena, húmeda todavía por los besos

de la noche y de la pleamar. Al mediodía el sol canta muy

alto, tan alto que no se percibe su canción, pero una transpiración encrespada y salobre inunda nuestra piel. Salobre

como la espuma de las olas. En las tardes, el sol llamea y

crece, pinta el cielo de colores extraños y crece más antes

de hundirse en las vastas aguas. En las noches del estío,

una tibia brisa, llena de amor y olvido, viene del invisible

mar. Estas son las suntuosidades del verano: yo las contemplo o me sumerjo en ellas con placer.

Y no pienso en mí mismo porque nací en invierno y

siempre me he sentido un pequeño pedazo del tiempo invernal.