"Να της το πείτε με λουλούδια" της Εσπεράνθα Τιράδο Χιμένεθ: από εδώ
" Ένα πολύχρωμο και τεράστιο μπουκέτο έφτασε στο σπίτι της για να της ευχηθεί για την εικοστή της επέτειο. Κόκκινα τριαντάφυλλα, για εκείνο το πρώτο πάθος που τους ένωσε. Καλέντουλες πορτοκαλιές, για εκείνα τα χρόνια της κοινής ευτυχίας. Λευκές μαργαρίτες με χρυσό μάτι, σύμβολο της ευτυχίας που νόμιζαν αιώνια. Μερικά κίτρινα τριαντάφυλλα, για την τρομερή αυταπάτη που σήμαινε η προδοσία του. Μικρά μημελησμόνει σε τόνους μολόχας, για να ικετεύσει την συγγνώμη της.
Και λίγα κλαδάκια ελιάς και μια τεράστια λευκή κάρτα για να υπογράψει την συμφιλίωση. Και να σκεφτεί κανείς, ότι αυτή η ανακωχή είναι από καιρό σπαρμένη με πράσινες τσουκνίδες. Και μέσα στην καρδιά της ξεσπαθώνουν ορτανσίες γεμάτες με αδιαφορία."
"Dígaselo
con flores", d'Esperanza Tirado Jiménez:
"Un colorido
y gigantesco ramo llegó a su casa para felicitarla por su veinte aniversario.
Rosas rojas por aquella pasión primera que les unió. Caléndulas anaranjadas por
aquellos años de felicidad vividos. Blancas margaritas de botón dorado, símbolo
de su fidelidad, que creyeron eterna. Algunos claveles amarillos por el
terrible desengaño que su traición supuso. Pequeños nomeolvides en tonos
malva para suplicar su perdón.
Y unas ramitas de
olivo y una enorme tarjeta blanca para firmar la paz. A pesar de que hace
tiempo esa tregua está sembrada de verdes ortigas. Y en su corazón
brotan hortensias llenas de indiferencia."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.