Eduardo Galeano-Παράθυρο στην τέχνη (ΙΙ)

 

Eduardo Galeano-Παράθυρο στην τέχνη (ΙΙ)

Ήμουν νεαρούλης, σχεδόν παιδί και ήθελα να ζωγραφίσω. Λέγοντας ψέματα για την ηλικία μου, χώθηκα ανάμεσα σε φοιτητές που ζωγράφιζαν ένα γυμνό μοντέλο. Εγώ, στην τάξη, μουτζούρωνα χαρτιά, παλεύοντας με τις γραμμές και τις φόρμες. Εκείνη η γυμνή γυναίκα, που άλλαζε πόζες, ήταν μια πρόκληση για το αδέξιο χέρι μου και τίποτα άλλο: κάτι σαν ένα βάζο που ανέπνεε.

Όμως μια νύχτα, στην στάση του λεωφορείου, την είδα ντυμένη για πρώτη φορά. Ανεβαίνοντας στο λεωφορείο, η φούστα σηκώθηκε και αποκαλύφθηκε η αρχή του μηρού. Και τότε το σώμα μου κόρωσε.

Ventana sobre el arte (II). Eduardo Galeano.

Yo era muchacho, casi niño, y quería dibujar. Mintiendo la edad, pude mezclarme con los estudiantes que dibujaban una modelo desnuda. En las clases, yo borroneaba papeles, peleando por encontrar líneas y volúmenes. Aquella mujer en cueros, que iba cambiando de pose, era un desafío para mi mano torpe y nada más: algo así como un jarrón que respiraba.

Pero una noche, en la parada del ómnibus, la vi vestida por primera vez. Al subir al ómnibus, la pollera se alzó y le descubrió el nacimiento del muslo. Y entonces mi cuerpo ardió.