Tengo s-d-ueño

Ένα λογοτεχνικό διαμάντι, καταγγελτικό και ταυτόχρονα ευαίσθητο από εδώ

Gelines del Blanco Tejerina

Tengo s-d-ueño (λογοπαίγνιο, με τις λέξεις « tengo sueño», που σημαίνει «νυστάζω» και «tengo dueño» που σημαίνει «έχω αφεντικό».

Σήμερα άκουσα τρεις καινούργιες λέξεις, αλλά θέλω να τις ξεχάσω. Δεν τις έψαξα στο λεξικό, ούτε τις σημείωσα στο τετράδιο μου, γιατί ακούστηκαν άσχημες και βρώμαγαν, σαν το στόμα που τις πρόφερε. Ούτε τις επανέλαβα στην αδελφή μου, όταν πήγα το πρωί στο δωμάτιο της. Την βρήκα γυμνή από την κορυφή ως τα νύχια. Το εφηβικό της σώμα μύριζε ιδρώτα και μπαγιάτικο σεξ. Μετά το ντους, σκουπιστήκαμε και χτενίσαμε η μια τα μαλλιά της άλλης, αργά, όπως το έκανε η μητέρα μας. Ήπιαμε σοκολάτα και κάναμε αγκαλίτσες. «Αλίνα», ψιθύρισε στο αυτί μου. «Ντάγκα» απάντησα στο δικό της. Και μια και δυο και εκατό φορές, για να νιώσουμε μοναδικές σ’ αυτή τη χώρα, που κανένας δεν ξέρει το όνομά μας. Μόνο έτσι μερεύουμε την λύπη και ξαναβρίσκουμε τον ύπνο, που μας κλέβουν την νύχτα, απαιτητικά σώματα και χέρια αισχρά. Για λίγες ώρες είμαστε ελεύθερες. Χωρίς χώρα, χωρίς γλώσσα, χωρίς αφέντη.

Anoche escuché tres palabras nuevas, pero quiero olvidarlas. No las busqué en el diccionario ni las apunté en mi libreta porque sonaron feas y malolientes como la boca que las pronunció. Tampoco se las repetí a mi hermana cuando fui a su cuarto por la mañana. La encontré descalza de pies a cabeza. Su piel adolescente olía a sudor ajeno y sexo caducado. Tras la ducha, nos secamos y cepillamos el pelo mutuamente, despacio, como lo hacía nuestra madre. Tomamos chocolate y abrazos recién hechos. Tumbadas en la cama, cogidas de la mano, volvimos a ser niñas limpias. “Alina”, susurró en mi oído. “Daga”, respondí en el suyo. Una y cien veces,  para sentirnos únicas en un país donde nadie sabe nuestro nombre. Solo así amansamos la tristeza y recuperamos el sueño que de noche nos roban cuerpos exigentes y manos obscenas. Por unas horas, somos libres. Sin país, sin idioma, sin dueño.