Roberto Fontanarrosa-Τρένα φονιάδες των αυτοκινήτων

 

Ένα χρονογράφημα . . . φανταστικό. Ο πρωτότυπος τίτλος "Los trenes matan a los autos"

Roberto Fontanarrosa-Τρένα φονιάδες των αυτοκινήτων

     Έφτασε μια στιγμή που η πάλη ανάμεσα στα τρένα και στα αυτοκίνητα άγγιξε ανέλπιστες διαστάσεις. Όλοι πίστεψαν, λιγάκι αφελώς, ότι εκείνο το δειλό Citroen, που είχε αλύπητα συνθλίψει η Ταχεία του Βορρά, στα χασομέρια του Μάρτη, ήταν απλώς ένα ατύχημα. Ένα αξιοθρήνητο ατύχημα, όπως είχε καταχωρηθεί στον Τύπο. Όμως, τον Ιούνιο πια, το θύμα ήταν ένα βαρέων βαρών Dodge Polara, που κατεστραμμένο, διαλυμένο και άχρηστο, έπεσε στην βοηθητική της οδού Trueno de la Plata.

 Υπήρχαν κάποιοι, ασφαλώς, ανίδεοι περί της πραγματικότητας ή απλώς λιγάκι απρόσεκτοι, που χαιρέτησαν την θυσία του Dodge, χαρούμενοι προ της σκοτεινής μοίρας ενός αυτοκινήτου, τόσο ψωροπερήφανου και αλαζονικού. Αλλά αυτό που εκτροχίασε τα πάντα, αυτό που ξύπνησε βίαια την δημόσια καταδίκη και τις δηλητηριώδεις επιθέσεις του Τύπου, ήταν το συμβάν στην Recalada. Ένα μικρό και ανυπεράσπιστο «γερμανικό ποντίκι» ήταν βανδαλωδώς παρασυρμένο και είχε μετατραπεί σε παλιοσίδερα από την Ταχεία του Βορρά.

    

Το γεγονός καταδικάστηκε, τελικά, ακόμα και από το Συνδικάτο των Εργαζόμενων στις Μπάρες προφύλαξης και από τους Εργάτες των Σιδηροδρόμων, μέσω μιας εκτενούς δήλωσης. Η ξεκάθαρη τοποθέτηση, του εν λόγω συνδικάτου, που παραδοσιακά υπεραμύνεται, σε ότι έχει να κάνει με τους Σιδηρόδρομους, αποπροσανατόλισε τον ειδικό Τύπο, που ευκαιριακά, έβαλε  στο περιθώριο την έρευνα για τα μυστικά κίνητρα, που ωθούσαν σε αυτήν την καταστροφική και αιμοβόρα εκστρατεία.

     Τα αυτοκίνητα, εν τω μεταξύ, επιλέγοντας τον ρόλο του θύματος, ζήτησαν την νομική προστασία. Απαίτησαν, με ζωηρή φωνή, ισχυρά μέτρα ελέγχου της ασφάλειας,  σε όλες τις επίπεδες διαβάσεις. Ηλεκτρονικά συστήματα συναγερμού και επίσημα διορισμένους, από την κυβέρνηση, φύλακες. Οι σιδηρόδρομοι το δέχθηκαν αυτό, αντεπιτιθέμενοι δημόσια με προειδοποιήσεις και διαβήματα, στα οποία υποβάθμιζαν κάθε κατηγορία, αποδίδοντας τα θλιβερά συμβάντα σε μια λυπητερή αλληλουχία ατυχημάτων και υποστηρίζοντας την Ταχεία του Βορρά, επιβεβαιώνοντας την εμπιστοσύνη της εταιρείας. Ωστόσο, προ των εφέσεων των αυτοκινήτων, αποδέχθηκαν την εξαντλητική μηχανική εξέταση της Ταχείας του Βορρά, από μια ομάδα ειδικών, για να διαλευκάνουν οποιαδήποτε πιθανή δυσλειτουργία. Πέρασε ο Αύγουστος με μια τσιτωμένη ηρεμία, η οποία διαταράχθηκε, μονάχα, από μια μικρή διαδήλωση των αυτοκινητιστών, που απόθεσαν στην Recalada, μια αναμνηστική πλακέτα, για το πανούργο έγκλημα εναντίον του «γερμανικού ποντικιού».

     Όλα έσκασαν, τελικά, τον Σεπτέμβρη. Ένα φορτηγό που μετέφερε αυτοκίνητα, προσφάτως βγαλμένα από το εργοστάσιο της Peugeot, βρέθηκε την νύχτα, κονιορτοποιημένο και αποδεκατισμένο, από την Serrano, ένα Εξπρές μεγάλης ταχύτητας και εκπληκτικών δυνατοτήτων. Αυτό ξεδίπλωσε το σκάνδαλο. Είκοσι καινούργια αυτοκίνητα, αψεγάδιαστα, κατεστράφησαν, πεταμένα και σκορπισμένα προς όλες τις κατευθύνσεις. Εν μέσω της φοβερής νύχτας, ακούστηκαν καθαρά τα τρομερά τριξίματα των σασί, οι αγωνιώδεις εκρήξεις των αντλιών λαδιού, τα συσπαστικά σκασίματα των ελαστικών, και το επώδυνο κορνάρισμα των κλάξον. Σε περίμετρο εκατοντάδων χιλιομέτρων βρήκαν τμήματα από εξατμίσεις, σπασμένα τιμόνια, μηχανές με την τάπα των κυλίνδρων σηκωμένη. Παρόντες μάρτυρες, διαβεβαίωσαν ότι η Serrano, ερχόταν με όλα τα φώτα σβηστά, χωρίς να σφυρίξει, με κατεβασμένα τα παραθυράκια των βαγονιών. Υπήρξε και κάποιος που επιβεβαίωσε, ότι το είδε στα περίχωρα του Torrecillas, ήσυχο και σιωπηλό, στο σκοτάδι, σαν να περίμενε. Μια λεπτομερής αναφορά από την Έδρα των Αυτοκινητιστών, που παρουσιάστηκε επειγόντως, προ των αρχών, κατέθετε, ότι η Serrano, είχε πριν δέκα χρόνια απαλλαγεί από την δίωξη, όταν παρέσυρε μια μοτοσυκλέτα με καλάθι, στέλνοντας την να κυλήσει, στις κρύες νότιες πεδιάδες.

 Όλος ο Τύπος, χωρίς εξαίρεση, απαίτησε την παραδειγματική τιμωρία και μια βαθιά έρευνα για να διαπιστωθούν οι αιτίες αυτού του πολέμου, που τώρα εξελισσόταν. Μονάχα η εφημερίδα των σιδηροδρόμων, «Η Νεκρή Οδός» αμύνθηκε σθεναρά υπέρ της Serrano, αποδίδοντας εκδικητικές τάσεις. Οι Σιδηροδρομικοί αφαίρεσαν κάθε δικαιοδοσία από την «Νεκρή Οδό», αφήνοντας καθαρά να εννοηθεί ότι η συγκεκριμένη εφημερίδα δεν ήταν επίσημο όργανο της εταιρείας.

     Όμως αναμφίβολα, τα φύλλα είχαν πια ανοίξει και το παιχνίδι ήταν ξεκάθαρο. Τον Οκτώβρη, ένα φορτηγό που κουβαλούσε βενζίνη, αλληλέγγυο με τα αυτοκίνητα, παρέσυρε και έκανε να βγει από τις γραμμές το «Χρυσό Βέλος». Εικοσιπέντε βαγόνια κύλησαν στο τερέν, σε ένα πανδαιμόνιο τσιρίδων, τριγμών και σπασμένων τζαμιών, ο πόλεμος ήταν πια γεγονός. «Η Νεκρή Οδός», με τον τίτλο «Ξυπνήστε ατμομηχανές!», ξεκίνησε μια ανοιχτή έκκληση για πάλη και για εκδίκηση.

     Πριν δυο εβδομάδες, ένα μικρό και ευκίνητο Fiat εξακοσαράκι, πέφτοντας από έναν αεραγωγό, προκάλεσε την πιο τρομερή καταστροφή στην ιστορία των μετρό. Η πράξη αυτοκτονίας - όπως όλα δείχνουν - από το εξακοσαράκι, ήταν ένας παραδειγματισμός, δείγμα μιας ακραίας αποφασιστικότητας, των ομάδων κρούσης. Χθες, μια είδηση ταρακούνησε τα παγκόσμια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Στον Ατλαντικό, κοντά στα Κανάρια Νησιά, ένα τεράστιο Boeing 704, έπεσε σαν σίφουνας επάνω σε ένα Ολλανδικό, φορτηγό πλοίο, που μετέφερε ατμομηχανές προς το Τρινιδάδ Τομπάγκο. Σήμερα, ο ουρανός ξημέρωσε μαύρος από αεροπλάνα και στις λεωφόρους, διαμέσου του νέφους, εκατομμύρια αυτοκίνητα κατευθύνονται προς την πόλη. Αυτήν την ώρα, χτυπάνε αλύπητα τις βάσεις των πιο ψηλών κτηρίων.